“Er zijn mensen die je willen omarmen omdat het Kerstmis is,
maar er zijn ook mensen die je willen wurgen omdat het Kerstmis is.”
[Door: Jeroen Ketelaars, MCM]
Het heilige moeten
De Decembermaand is elk jaar weer een indrukwekkende maand.
Mensen geven er emotioneel geladen betekenis aan die niet alleen voor vrede in
huis zorgt. Het woord ‘moeten’ zit ons in december vaak danig in de weg.
Het moet gezellig zijn. Er moet een kerstboom komen en daar
moeten cadeautjes onder. Eerste kerstdag moeten we naar haar ouders, tweede
kerstdag moeten we naar zijn ouders en met ‘oud en nieuw’ moeten we wat met de
buren en vrienden doen. Conflicten moeten zijn opgelost, want het nieuwe jaar
ingaan zonder ruzies te hebben bijgelegd kan natuurlijk ook niet.
Vrede op aard!
De kerstgedachte wordt dan ook regelmatig ingezet om ruzies bij
te leggen. Daar is natuurlijk niets mis mee. ‘Vrede op aard’ is een mooie
aanleiding om een eerste stap te zetten in het oplossen van een conflict. Maar
als het jouw kerstgedachte is dat anderen hun conflict moeten bijleggen, dan
zou ik daar toch enkele vraagtekens bijzetten.
De belangrijkste reden om een geëscaleerd conflict op
te lossen is het herstel van een waardevolle relatie tussen mensen of de balans
in de groep waarvan zij deel uitmaken. Echter, betreft het hier een interventie
door en voor jou of verzoening tussen partijen?” Het is logisch dat de familie
of een groep graag wil dat leden van die familie of groep een conflict oplossen,
het beïnvloedt immers het functioneren en voortbestaan. Gevoelens van neutraliteit
worden op de proef gesteld als de kemphanen medestanders zoeken en een achterban
creëren om zich gesterkt te voelen in hun gelijk. Vaak veroorzaakt dit een uitbreiding
en verharding van het conflict omdat
